Najstarsze elementy świątyni powstały w XVII wieku, jednak większość pochodzi z 1733 roku, co potwierdza inskrypcja i data na południowym portalu nawy. Obecny wygląd nadała jej XIX-wieczna przebudowa. Po wysiedleniu ludności ukraińskiej w 1947 roku została przejęta przez Kościół łaciński, a w latach 2002–2006 przeszła kapitalny remont. Ściany nawy zdobi polichromia figuralno-ornamentalna z XIX–XX wieku, ikonostas pochodzi z XVII–XVIII wieku, a dwa ołtarze boczne z XVIII stulecia. Portale i ościeża okienne z 1733 roku wycięte są w kształt oślego grzbietu. W drzwiach południowych do nawy i drzwiach do zakrystii tkwią XVIII-wieczne, ozdobne zamki kowalskiej roboty.