Czczona tu gipsowa figurka Dzieciątka Jezus ma 45 cm wysokości. Jego prawa ręka uniesiona jest w geście błogosławieństwa, natomiast w lewej trzyma jabłko królewskie symbolizujące świat. Na głowie znajduje się drogocenna korona wysadzana rubinami, szmaragdami i szafirami. Figurkę ubiera się w szaty w kolorze symbolizującym konkretny okres roku liturgicznego. Jest ona kopią tzw. praskiego Jezulotka – cudownej figury z czeskiej Pragi. Nabożeństwo do Dzieciątka Jezus zainicjował na przełomie XIX i XX wieku ówczesny proboszcz. Początkowo figurka stała w ołtarzu bocznym XVII-wiecznego drewnianego kościoła pw. św. Stanisława. W 1971 roku przeniesiono ją do ołtarza głównego. W latach 2001–2008 po sąsiedzku wybudowano nowy murowany kościół pod bodaj jedynym w Polsce wezwaniem – Sanktuarium Dzieciątka Jezus. Tam też umieszczono cudowną figurkę. Obecnie znajduje się ona w specjalnie zaprojektowanej niszy nad tabernakulum. Sanktuarium upodobali sobie rodzice i wierni modlący się o dar potomstwa.